میان شاخ و برگ زندگی

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می‌توانید ثبت نام کنید.

من:کی برگشت؟

او:چند ماهیه

من:همسرش ناراحت نیست؟ کنار اومد؟

خندید.

خندان گفت:خانمش مخالف بود

تعجب زده گفتم:زندگی تو المان دوست نداشت؟

او:، نه نداشت.. میگه چرا بریم سگ دو بزنیم برای پیشرفت ووترقی اونا... حیف از ایرانمون نیست...اصلا من دلم می‌خواد قلت بزنم روی فرش دستباف ایرونی که پهن شده تو‌هالمون.. اونجا برم رو کف پارکت 10متری باید قلت بزنم

نمی‌دانم شوخی می‌کرد یا جدی

گفتم :الان کجاست

گفت:یک شرکتو از ورشکستگی تو کرمان نجات دادن. اونجا مشغلون.. خانمش کلی با اقوام دور و نزدیک کرمونیمون رفت و امد داره.. و اونقدری که اونا رو می‌شناسه من نمی‌شناسم

و....

گوشی را که گذاشتم. لختی به فکر رفتم و دورادور از این ادم عجیب خوشم آمد

ایران چقدر به امثال حسابی‌ها و چمرانها و قریبها و... نیاز دارد

ذوق زده بودم.. همسر جانم میگفت ‌؛ به اینها اعتماد ندارم

من اما امیدوار گهی لوپ لوپ می‌خوردم گه دانه دانه

امروز طی یک دایرکت بازی همسرانه فهمیدیم‌‌‌ای دل غافل حق با همسر است... واریز که شد یک دهم رویایی شیرینمان بود. هم خنده مان گرفت هم لجمان درآمده.

دوستی دارم که شوهرش امریکایی هست

تعریف می‌کرد "در آمریکا یا مردان امریکایی خیلی بدن یا خیلی خیلی خوب طوری که زنان شون را پرستش می‌کنند.

این دوست ما از قرار از‌‌ان‌مدل مردان خیلی خوب امریکایی خدا قسمتش کرده است...دوستم می‌گفت :، در آمریکا اگر مرد درآمد خیلی خوبی داشته باشد زن خانه دار می‌شود و بالای سر بچه‌ها می‌ماند... یکجورایی هم خیلی هم باعت خوشحالی زن هست این خانه داری..

حالا اینجا عکس ماجراست مرد اگر درآمد خوبی هم داشته باشد باز زن به بهانه‌های دیگر و برچسبهایی از قیبل ترقی و بالندگی و استقلال مالی و... هر طور شده سرکار می‌رود حتی به بهایی قربانی کردن بچه‌های معصوم که توجه می‌طلبند ووقت باید گذاشته شود. سرکار می‌روند

من همان چند سال سابقه کار را جز زندگیم به حساب نمی‌آورم چون جز خستگی و اضطراب و دوندگی و دوری از دلبندم دستاورد دیگری به زعم خودم نداشت.... اگر با شریک زندگی یکرنگ باشیم جیب من و او ندارد...

سروناز هم خودش می‌داند اما قبل از انتخاب باید حسابی جوانب انتخابش را گوشزد بکنم.

امروز با صدرا رفتیم تجریش کانون رضوان کمی‌با مربی و دوستم گپ زدیم و تصاویر را با هم فکری هم اصلاح کردیم.

رمان بی نظیر پیش می‌رود.

افطار و سحری همچنان برقرار است و صدرا و سروناز میهمان سفرهای سحر و افطار هستند....

خدایا همه اسیران را رهایی بخش

عکس جدید من

سسک بیدی

مکان :پارک قیطریه

لذتی که در پرنده نگری هست غیر قابل توصیف است... رفتارهای خاص هر پرنده... آواز مخصوص بخودش... رنگ بالهای منحصربفردش... نوع زندگی و رفتار با همسرش....

وقتی غرق می‌شوی ناخودآگاه زبانت به تحسین باز می‌شود از این همه تنوع اعجاب آور..

پرنده نگرهای طبیعت گرد معمولا ادمهای دوست داشتنی و ساده‌‌‌ای هستند.. نوع نگاهشان به زندگی خیلی ساده اما زیبا و سرشاز از لطافت است...

و فتبارک الله احسن الخالقین

عیال چند روز پیش با یکی از همکارانش لایو گذاشته بود تا به یک سری سوالات جوجه دکترها جواب بده و مبحث علمی‌مهمی‌هم قرار بود کنفرانس بده...

اتاقمون رو حسابی کنفرانسی چیدیم... صدا... نور.. حرکت

من مسئول دکور صحنه بودم و گریم همسر شدم😁

یه نیم ساعتی با صدرا سرونازم رو سرگرم کردین یک آن غافل شدم سروناز مثل تیری که از زه کمان رها شده بود شتابان سمت اتاق مربوطه رفت اقا هراسان دنبالش دویدم و دم در اتاق مربوطه دستگیر شد... از این بازی خوشش اومد و هر وقت فرصتی پیدا می‌کرد الفرار.. هم خنده ام گرفته بود هم خسته شده بودیم... خانم دلش برای باباش تنگ شده بود

_وسط لایو ماموریت داشتم کیفیت لایو بررسی کنم یک‌‌ان‌خواستم قربان صدقه همسر بروم خوب شد در آخرین لحظات مغزمان کار کرد. ​​​​​​

ما خونواده تجربه‌ها هستیم

باران که می‌بارد حتما یک بار باید زیرش برویم و خیس بشویم

برف که می‌اید باید برف بازی کنیم و ادم برفی بسازیم و روی برفها سر بخوریم

تگرک که باریددستمان را از پنجره زیر آن بگیریم تا به دردش را بچشیم واز قدرتش متعجب بشویم

حتی زیر گرمای بالای 40درجه کوه را فتح کنیم و خیس عرق شویم

چند روزپیش مه غلیظی تهران را فراگرفت عیال بیرون رفت تا خرید کند بعدهم با ذوق برگشت از هوای دهشتناک مه آلود سخنها گفت و من و صدرا ترغیب کرد که به زیر مه برویم

شتابان شال و کلاه کردیم و به زیر مه رفتیم.. و طی یک تصمیم آنی پارک را برای دیدن فضای وهم انگیز مه مناسبتر دیدم و با وسواس قدم به پارک مه الودی گذاشتیم که برای زهر ترک شدنمان یک سوار بی سر کم داشت

بله زندگی را باید زندگی کرد

ساعت 5 صبح

شر شر ریز باران و سر وصدای پرندگان گویی در سلام به خدا از هم سبقت می‌گیرند.... من را به خلسه خوابی رویایی فرو می‌برد... لذت غریبی ست که چند روزی تجربه اش میکنم

اینو می‌نویسم بعدا برایم یادآوری شود روزهای کرونایی ام چگونه گ گذشت

ساعت ده از خواب بلند می‌شوم(متاسفانه) عیال لپ تاپ روی شکم بروی کاناپه لم داده و می‌نویسد و با دیدن روی ژولیده ام می‌خندد.

خلوتمان با بیدار شدن صدرا و بلافاصله سروناز شروع نشده تمام می‌شود

بساط صبحانه مفصل توسط عیال و کلنجار من با صدرا بر سر خوردن صبحانه و سرونازی که روی پای پدرش لم داده و لقمه‌های مورچه‌‌‌ای از پدرش دریافت میکند

ساعت خیلی خوش بینانه 11 شده است!

بعد رسیدگی به بهداشت سروناز و مراحل پاکسازی پوست و زدن کرم روزانه و رسیدگی ب ظاهر زولیده..

سپس فرستادن پسر و پدر برای درس خواندن و انجام تکالیف درخواستی معلم ومن از ب بسم الله تا تای تمت خانه را تمیز می‌کنم و برق می‌اندازم و کیف می‌کنم

بعد از دوساعت برگشت پدر و پسر از اتاق درس و رفتن پسر به بازی با دوستانش در حیاط.

وعده نیم روزی و خواباندن سروناز و پای لپ تاپ و تند تند رمان نوشتن تا ساعت 3

این بین سر زدن به اشپزخانه و نهار درست کردن

بعد از صرف نهار و جمع جور مختصر دوباره... باز با کله پریدن شب لب تاب تا 7 نوشتن

سپس شام و گپ و گفت با خانواده و بازی با بچه‌ها

اخر شب هم شام کمی‌تلویزون و کرمهای شبانه و چرخش در نت و... سر وکله زدن با بچه‌ها در ساعت 12 شب برای خواب

گاهی قصه بالا کمی‌تغییر میکند مثل خواندن نماز و وعده و عیدم با خدا

و قصه شب

از کمکهای بی دریغت ممنونم مهربونم