دوستی دارم که سالهاست از طریق وب با او آشنا شده ام و بعد از اینکه وبها از رونق افتاد در اینستاگرام یکدیگر را پیدا کردیم
دختر تهرونی مستقل و شاد و شنگول که طی یک تصمیم خود اگاهانه دو فرزند پشت سرهم بدنیا آورد تا آنها در کنار هم با یکدیگر بزرگ شوند و همبازی هم باشند.دوست ما دو سالی است که بخاطر همسر به یزد رفته است و برای کسی که پایش را از تهران بیرون نگذاشنه و تمام دوست و آشنا و فامیل و کار همه اش در تهران بوده باید خیلی سخت باشد اما غافلیم از اراده و پشتکار آدمی.
دوستم انجا به حرفهای که عاشقش بود آرام ارام وارد شد و اکنون یک مربی حرفهای در امور بازیهای متنوع کودکان شده است
هر روز کلیپهای متنوع از بازیهایی که بسیار ساده با لوازم ابتدایی درست شده اند از فرزندانش میگذارد و ماهم استفاده میکنیم .
در کنار شغلش چقدر زیبا و با حوصله مادری میکند.
این طور بچهها در محیط مناسب رشد جسمیو روانی درست پرورش مییابند.و عموما شاد و شنگول هستند
و بر خلاف این مادرها ..مادرهایی که به وفور میببینم کودکان را در مهد و کلاسهای متنوع یا خانه ساعتهای طولانی میاندازد تا مثلا به خیال خود به رشد و بالندگی اجتماعیش برسند غافل از اینکه مهمترین وظیفه خود را فراموش کرده اند.
اصول کافی جلد 2 ص377زندکانیابو عبد الله جعر بن محمد علیه السلامامام